HMS Nigeria

HMS Nigeria

HMS „Nigeria” podczas II wojny światowej (1943)
Klasa	krążownik lekki
Typ	Colony
Historia
Stocznia	Vickers Armstrong w Newcastle upon Tyne
Położenie stępki	8 lutego 1938
Wodowanie	18 lipca 1939
Royal Navy
Nazwa	Nigeria
Wejście do służby	23 września 1940
Wycofanie ze służby	8 kwietnia 1954
Indyjska Marynarka Wojenna
Nazwa	Mysore
Wejście do służby	29 sierpnia 1957
Wycofanie ze służby	20 sierpnia 1985
Los okrętu	złomowany
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	8530 t standardowa 10 450 t pełna
Długość	169,32 m
Szerokość	18,9 m
Zanurzenie	6,1 m
Napęd
4 turbiny parowe o mocy łącznej 80 000 KM, 4 kotły parowe, 4 śruby
Prędkość	32,25 węzła
Zasięg	6520 Mm przy prędkości 13 w.
Uzbrojenie
• 12 dział 152 mm (4 × III) • 8 działa 102 mm plot. (4 × II) • 8 dział 40 mm plot. (2 × IV) • 8 wkm 12,7 mm plot. (2 × IV) - stan na 1940 rok
Wyrzutnie torpedowe	6 kalibru 533 mm (2 × III)
Opancerzenie
burty 83 mm pokład 51 mm wieże 51 mm
Wyposażenie lotnicze
2 wodnosamoloty, katapulta
Załoga	733-920[1]
Multimedia w Wikimedia Commons

HMS Nigeria, następnie INS Mysore – brytyjski krążownik lekki z okresu II wojny światowej typu Colony (Fiji)(inne języki), zwodowany w 1939 roku i służący w Royal Navy od 1940 roku. Po wojnie zakupiony przez Indie, służył od 1957 do 1985 roku pod nazwą „Mysore”. Nosił numer taktyczny 60, następnie C180 i C60.

Podczas II wojny światowej służył najpierw na Atlantyku i w Arktyce. W sierpniu 1942 roku wziął udział w operacji konwojowej Pedestal na Morzu Śródziemnym, podczas której został uszkodzony przez włoski okręt podwodny. Po remoncie, od początku 1944 roku do końca wojny służył na Oceanie Indyjskim. Otrzymał w toku służby sześć wyróżnień bitewnych (za Atlantyk 1941, Norwegię 1941, Arktykę 1942, konwoje maltańskie 1942, Sabang 1944 i Birmę 1944–1945).

W 1954 roku został sprzedany Indiom i po remoncie wszedł do służby w 1957 roku, jako okręt flagowy Indyjskiej Marynarki Wojennej. Brał udział w aneksji Indii Portugalskich w 1961 roku i wojnie indyjsko-pakistańskiej w 1971 roku. Od 1975 roku służył jako okręt szkolny; został wycofany ze służby w 1985 roku, po czym złomowany.

Wyporność pełna okrętu wynosiła około 11 000 ton angielskich, a długość 169,32 m. Napędzały go turbiny parowe, pozwalające na osiąganie prędkości maksymalnej 32,25 węzła. Uzbrojenie główne stanowiło 12 dział kalibru 152 mm w czterech wieżach (w służbie indyjskiej dziewięć dział), nadto osiem dział uniwersalnych kalibru 102 mm i zmienna lekka artyleria przeciwlotnicza oraz wyrzutnie torped.